JPK_VAT

Jedną z czynności podlegających opodatkowaniu VAT jest eksport towarów (zob. art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT), czyli – jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy o VAT – dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (tzw. eksport bezpośredni) albo przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (tzw. eksport pośredni), jeżeli towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Eksport towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, o ile spełnione są warunki wynikające z przepisów art. 41 ust. 4 i nast. ustawy o VAT. Jeżeli warunki te nie są spełnione, eksport towarów jest opodatkowany podatkiem VAT według stawki krajowej.

Kiedy można odliczyć VAT

Z prawa do odliczenia podatnicy otrzymujący faktury mogą korzystać:

1)     w okresie rozliczeniowym powstania prawa do odliczenia (najczęściej jest to okres rozliczeniowy otrzymania faktury),

2)     w jednym z trzech kolejnych miesięcy lub dwóch kolejnych kwartałów (zob. art. 86 ust. 11 ustawy o VAT),

3)     w drodze korekty - za okres powstania prawa do odliczenia lub jeden z okresów wskazanych w pkt 2 - dokonywanej w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do odliczenia (zob. art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Na podstawie § 10 ust. 3 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i ewidencji VAT istnieje obowiązek oznaczania kodami GTU niektórych towarów i usług. Oznaczenia takie powinny być stosowane w ewidencji VAT oraz w części ewidencyjnej pliku JPK_VAT.

Do usług oznaczanych kodami GTU należą określone przepisami usługi niematerialne. Świadczenie tych usług powinno być oznaczane w ewidencji VAT oraz w części ewidencyjnej pliku JPK_VAT oznaczane za pomocą kodu GTU_12 (zob. § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i ewidencji VAT). Dotyczy to między innymi usługi marketingowych i reklamowych (PKWiU 73.1).

Faktura korygująca powinna zawierać standardową treść wynikającą z przepisów art. 106j ust. 2 ustawy o VAT. A zatem powinna ona zawierać:

1)     numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

2)     wskazane w art. 106j ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT dane wskazane na korygowanej fakturze (tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5 ustawy o VAT oraz nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą),

3)     prawidłową treść korygowanej pozycji, tj. prawidłową treść numeru paragonu fiskalnego.

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ten ma zastosowanie między innymi w przypadku wystawienia przez podatników tzw. pustych faktur, tj. faktur dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Taką właśnie fakturą jest według mnie druga z wystawionych w przedstawionej sytuacji faktur (nie wystąpiła bowiem druga sprzedaż, którą ta faktura dokumentuje).